Gruszka rdza: kontrola i zapobieganie
Rdza gruszy należy do jednej z najczęstszych chorób drzew. Pierwsze oznaki rdzy można wykryć we wczesnym stadium zmiany, ale nawet ciągłe monitorowanie nie ułatwi walki z zaskakująco uporczywą chorobą grzybową.
Rdzawa grusza słusznie nazywana jest najczęstszą spośród chorób charakterystycznych dla tego drzewa owocowego. Występuje w tradycyjnych, ponad stuletnich odmianach, wśród legendarnych europejskich gruszek wyhodowanych w XVII i XVIII wieku, a także wśród wszystkich modnych nowości hodowlanych o ulepszonych owocnikach i wyjątkowych cechach smakowych. A nawet nowopowstałe gruszki karłowate na podkładce z pigwy lub w kształcie okrężnicy o zbyt kompaktowych rozmiarach nie są odporne na rdzę.
Choroba ta objawia się na górnej stronie blaszki liściowej. Najpierw na liściach pojawiają się pojedyncze pomarańczowe plamki z jasno żółtą obwódką, potem stają się one liczniejsze i większe, a już na brązowych plamkach wyróżniają się szaro-czarne, przypominające plamy pleśni. W miarę postępu choroby na odwrotnej stronie liści pojawiają się rdza: stopniowo powstają, jakby zardzewiałe, odrosty w postaci stożków - krost, w których znajdują się zarodniki grzybów chorobotwórczych, które powodują tę chorobę gruszki. Jeśli choroba przejdzie do trzeciego etapu, liście na drzewie opadają przedwcześnie, a plon i jakość owoców, które przynosi to drzewiaste drzewo, gwałtownie spada.
Środki kontroli i zapobiegania
Grzyby, które powodują rdzę gruszki, dobrze zimują w luksusowych zielonych jałowcach lub innych roślinach iglastych w ogrodzie , bezpiecznie ukrywając spory między małymi pseudo liśćmi. Bardzo trudno zwalczyć rdzę, a proces ten jest niezwykle długi. Dlatego kluczem do zdrowia gruszek rosnących na terenie powinna być profilaktyka. Pierwszym i głównym krokiem zapobiegającym rozprzestrzenianiu się rdzy gruszy jest odgradzanie ich od wszystkich drzew iglastych. Możliwe jest umieszczenie pojedynczych solistów lub grup dekoracyjnych z drzew iglastych nie bliżej niż 3-4 metry dalej, a lepiej w innej części ogrodu, oddzielonej żywopłotem lub ekranem. Jeśli co najmniej jedna gruszka w tym rejonie została wystawiona na rdzę, lepiej jest każdej wiosny spać w pozostałych roślinach, zapobiegając opryskom specjalnymi środkami owadobójczymi skutecznie przeciwdziałającym rdzy gruszy.
Z rdzy, która już się pojawiła, można ją zwalczać intensywnym opryskiwaniem (podczas przetwarzania plon nie może być zużyty lub konieczne jest rozpylanie tylko wczesną wiosną i na samym początku kwitnienia) oraz kardynalne lub częściowe przycinanie z wycinaniem dotkniętych gałęzi. Jesienią gleba w kręgu z pniem macierzystym zostaje wykopana, osadzając preparaty do walki z infekcjami grzybowymi w glebie lub odwracając górną warstwę gleby, aby ją zamrozić i zabić chorobotwórcze zarodniki w niesprzyjających warunkach. Upadłe liście na czas, aby je zebrać i zniszczyć.
