To jest kwiecień! Słońce ostatecznie rozgrzało ziemię i uwolniło pierwiosnki Boga. Rośliny jeszcze nie odeszły od hibernacji, ale możesz już wiedzieć na pewno, czy sezon zimowy zakończył się sukcesem. Czas, aby ogrodnik ciężko pracował.

Wiosną praca w ogrodzie rozpoczyna się od oczyszczenia gleby z mulczujących materiałów i liści pozostających po jesieni, aby ziemia szybciej się rozgrzała i rozmroziła korzenie.

Pierwszą na liście roślin wymagających uwagi w kwietniu są winogrona. Doświadczeni ogrodnicy zalecają przycinanie go jesienią, ale nieprzewidywalne ostre zimy w ostatnich latach zmusiły wielu do zmiany ustalonych zasad.

W pierwszym miesiącu wiosny z reguły rozpoczynają się główne letnie wakacje. To właśnie w tym okresie niektóre nasiona, głównie warzywa, były już sadzone w glebie (takie jak papryka, bakłażany i pomidory, należące do rodziny psiankowatych). Ale przede wszystkim musisz zrobić ogród. Jeśli nie wykonasz niezbędnego kompleksu prac, może to być beznadziejnie zrujnowane.

Marzec to czas odwilży, kiedy śnieg staje się mokry i staje się cięższy. Dlatego konieczne jest dokładne oczyszczenie śniegu z koron drzew rosnących w ogrodzie. W przeciwnym razie gałęzie nie będą w stanie wytrzymać tej surowości i złamać. Trzeba też przełamać skorupę śniegu uformowaną wokół korzeni, do tego lepiej użyć widły ogrodowe, ale bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić drzewa. Lepiej jest zniszczyć skorupę śnieżną w drugiej połowie dnia, kiedy słońce ociepli pokrywę śnieżną, zaczyna się topić i rozluźnia.

Woda na całe życie na Ziemi, aw szczególności na rośliny, jest po prostu niezbędna - bez wody trawa, krzewy i drzewa po prostu wyschną. A jeśli mówimy o uprawach, woda jest czynnikiem decydującym o tym, jak bogata będzie uprawa.

Najczęstsza metoda podziemnego nawadniania, otrzymywana w gorących i suchych regionach, gdzie nawadnianie powierzchni jest nieefektywne ze względu na zwiększone parowanie gleby i niedobór wody. Ponadto woda z nawadnianiem powierzchniowym wywołuje wzrost chwastów i pojawianie się chorób grzybiczych u roślin zasadzonych w szklarni (z powodu dużej wilgotności).

Wczesne warzywa mogą być uprawiane na kilka sposobów. Mogą to być "ciepłe łóżka", grzebienie parowe, szklarnie i oczywiście szklarnie. Wszystkie są dochodowe na swój sposób, ponieważ każda metoda ma swoje zalety.

W tym artykule skupimy się na technologii szklarniowej uprawy warzyw. W szklarniach można wyhodować wyższy plon roślin warzywnych wczesnych i średnio wczesnych, z tymi samymi kosztami pracy, które byłyby wymagane przy uprawie roślin w inny sposób.

Rośliny warzywne w szklarniach są bardziej wymagające pod względem żyzności gleby niż rośliny uprawiane na wolnym powietrzu. Wynika to z faktu, że do tworzenia dodatkowych zbiorów potrzebne jest więcej składników odżywczych. Dlatego wszystkie warunki agrofizyczne i agrochemiczne powinny być tworzone w szklarni. Nie należy oszczędzać na różnych nawozach organicznych i chemicznych, a także na wykorzystaniu najnowszych i przyjaznych dla środowiska środków ochrony.

Wiadomo, że żadna roślina nie może obejść się bez wody. Stąd wniosek, że wszyscy ogrodnicy i ogrodnicy muszą okresowo podlewać swoje działki. Jak najlepiej to zrobić, aby rośliny miały więcej korzyści i mniej zasobów ludzkich i materialnych. Praktyka pokazuje, że wszystkie te warunki są w pełni spełnione nawadnianie kroplowe. Zastosowanie tego rodzaju nawadniania pomaga oszczędzać wodę, chronić i poprawiać strukturę gleby, zmniejsza złożoność i czas właściciela obiektu, eliminuje niedobór wody w roślinach.

Zasada działania systemu nawadniania kroplowego jest prosta i skuteczna. Składa się z następujących elementów: woda przepływa bezpośrednio do każdej rośliny u samych korzeni stale lub w pewnych odstępach czasu w małych porcjach. W związku z tym można podlewać nawet w najgorętsze dni bez obawy o uszkodzenie liści roślin, woda jest w pełni pochłaniana, woda jest ciepła, ponieważ ma czas na rozgrzanie się podczas poruszania się po rurach, nie ma potrzeby przepuszczania przez węże.

W prywatnych ogrodach można zobaczyć drzewa owocowe z pionowo rosnącymi gałęziami, które przez wiele lat nie przynoszą zbiorów. Są to pędy tłuszczowe, zwykle rosną w wyniku głębokiego sadzenia sadzonek.

Kiedy sadzonka jest sadzona głębiej, niż powinna, jest ograniczony dostęp powietrza do korzeni, a rozwija się i rośnie słabo i jest podatna na różne choroby. Na ciężkich glebach korzenie mogą nawet gnić. Zarówno głębokie lądowanie, jak i płytkie nie mogą być dozwolone. Dzięki płytkiemu sadzeniu, w okresie letnim od światła słonecznego i braku wilgoci, korzenie drzew owocowych są suszone. Zimą, w chłodne dni, kiedy korzenie drzew są nagie, łatwo zamarzają i z reguły umiera drzewo. Również w pobliżu głównego pnia mogą tworzyć się zwoje pędów, które żywią się głównym pniem i ograniczają dostęp składników odżywczych do drzewa.