Cykliczna zmiana gałęzi półkulistych i porostowych
Poszczególne części systemu nadziemnego roślin owocowych różnią się znacznie pod względem długości życia. Pień może istnieć do stu lub więcej lat, gałęzie szkieletowe - kilkadziesiąt lat, zarastające - średnio do 10 - 15 lat, najpotężniejsze z nich do 20 lat, a najsłabsze nie więcej niż 4 - 5 lat. Żywotność poszczególnych części rośliny owocowej zależy od biologii odmiany, rodzaju, intensywności i czasu trwania wzrostu gałęzi i warunków wzrostu.
Długość rocznych przyrostów wzdłuż osi gałęzi naturalnie maleje od podstawy do góry. Trwałość gałęzi półkulistych i zarośniętych zmniejsza się również od podstawy odgałęzienia, na którym się znajdują, do góry.
Pierwsze porośnięte gałęzie pojawiają się w pobliżu środkowego przewodu. Wraz ze wzrostem korony pojawiają się one dalej od środka. Pierwszy zaczyna wymierać z gałęzi uformowanych w centrum. Umieranie rozprzestrzenia się od centrum do peryferii. Wraz z masowym obumieniem półkulistych i zarastających gałęzi, znajdujących się na obrzeżach, przędzarki pojawiają się u podstawy szkieletowych uśpionych pąków. Ich pojawienie się jest spowodowane tym, że uśpione merystematyczne wierzchołki (komórki rosnących punktów uśpionych pączków itp.) Najdłużej starzeją się ze wszystkich tkanek drzewa. Część odgałęzienia powyżej górnej matrycy.
Powstaje nowy, na którym najpierw tworzą się zarastające gałęzie, a następnie giną od podstawy do obrzeża. Cykl powtarza się. Zjawisko to nazywane jest cykliczną zmianą gałęzi szkieletowych i zarastających, a ruch stref wzrostu bliżej środka jest cofającym się wzrostem.
