Określanie wieku gałęzi i drzewa
Wiek pojedynczej gałęzi lub całego drzewa może być określony przez wewnętrzne lub zewnętrzne pierścienie roczne.
Pierścienie roku wewnętrznego są widoczne w przekroju. Powstają one w wyniku tego, że w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego, wraz z pogrubieniem gałęzi, osadzają się więcej przewodzących tkanek, a w drugiej połowie - mechanicznie. Odpowiednio początek (część wewnętrzna) pierścienia rocznego jest luźniejszy, a koniec (część zewnętrzna) jest gęstszy.
Zewnętrzne (zewnętrzne) pierścienie drzewa pozostają u podstawy każdego rocznego przyrostu. Roczny wzrost długości gałęzi następuje z powodu tworzenia się wzrostu z wierzchołkowych pąków; ślady (blizny) pozostają z opadłych łuskowych łusków tych pąków, które utrzymują się przez całe życie drzewa.
Określając wiek oddziału, roczne przyrosty na zewnętrznych pierścieniach rocznych należy odliczać od przyrostu terminalu do podstawy gałęzi lub pnia. Jeśli pędy tworzyły się co roku w pojedynczej fali wzrostu, wiek gałęzi można dokładnie określić z zewnętrznych pierścieni rocznych. Gdyby w ciągu kilku lat nastąpiły dwie fale wzrostu, obliczenia nie będą całkowicie dokładne. Przy obliczaniu zewnętrznych pierścieni rocznych nie należy uwzględniać zwężenia oddzielającego drogę zastąpienia od torebki owocowej, chociaż jest ona bardzo podobna do pierścienia rocznego.
