Magnolia, lub jak to się nazywa botanika - wielkoformatowa magnolia, bardzo kapryśna w uprawie. Na przykład jest wybredna w wapiennych glebach i bardzo lubi upał. Na terytorium Rosji, a raczej nawet Imperium Rosyjskiego, magnolia pojawiła się w 1817 roku. Po raz pierwszy zaczęli próbować wyhodować go w Nikitskim Ogrodzie Botanicznym, skąd przybyli z dalekiej Florydy. Wysiłki botanika naukowców nie poszły na marne, a teraz magnolia może być postrzegana jako roślina ozdobna zdobiąca ogrody i aleje parku.

Magnolię można bardzo łatwo rozpoznać po prostym pniu w szarym kolorze, wspaniałej koronie, która pięknie gra w słońcu, i oczywiście w dużych kwiatach, które emitują przyjemny zapach. Kwitnąca magnolia przypomina roślinę z przywiązanymi kremowymi kokardkami, a liście wyglądają tak, jakby były specjalnie polakierowane.

Na południu naszego kraju, gdzie, mówiąc wprost, magnolia preferuje wzrost, zaczyna kwitnąć na samym początku lata - w czerwcu. Okres kwitnienia trwa prawie dwa miesiące i trwa do sierpnia. Jednakże, jeśli wiosna była zimna, okres kwitnienia może trwać nieco dłużej.

Każdej wiosny na bagnach pojawiają się duże, złote, zaskakująco wesołe kwiaty, ten kwiat "Kaluzhnitsa".

Kaluzhnitsa ma grube soczyste liście, mięsiste łodygi, jasne kwiaty. Roślina jest po prostu cudowna. Nawiasem mówiąc, nie ma to nic wspólnego z miastem Kaluga, "Kaluzhina" - kiedyś nazywano je kałużami, co wskazuje, że roślina ta jest prawdziwym płazem. Może rosnąć na lądzie w wilgotnym miejscu i w wodzie. W drugim przypadku łodyga nagietka zostaje przedłużona i może osiągnąć ponad metr, aby roślina sama wzniosła się ponad wodę.

Kaluzhnitsa jest naprawdę trującą rośliną, znane są przypadki zatrucia bydła. Jej sok spadający na skórę może powodować owrzodzenie. Mimo to byli traktowani marinami, a nawet jedli.

Przygotowania nagietków bagiennych mają działanie przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe i przeciwbólowe, ale nie będziemy ich przepisywać w środku, roślina jest nadal trująca, ale na zewnątrz możemy stosować marigold marginesy.

Brzoza używana jest bardzo szeroko z wielu różnych powodów i bardzo często. Ponadto jest jednym z symboli Rosji.

Rzadko istnieje taka roślina na świecie, w której wykorzystano by dosłownie wszystkie części. Kora (kora brzozy) w Tybecie jest używana do leczenia oparzeń i ropnych ran. Nerki są dobrze znanym lekiem, mają działanie zarówno moczopędne, jak i przeciwdrobnoustrojowe i żółciopędne. Liście brzozy mają te same właściwości, muszą być zebrane, zanim osiągną maksymalny rozmiar, podczas gdy nadal są miękkie, delikatne i nieco lepkie, tj. w centralnej Rosji przed Trójcą.

Pytasz: dlaczego musisz zbierać liście brzozy, czy możesz kupić pąki brzozowe w dowolnej aptece? Faktem jest, że pączki brzozy są przeciwwskazane u niektórych pacjentów, zawierają substancje żywiczne, które podrażniają miedniczkę nerkową. Ale, oprócz tego, liście brzozy są nie tylko środkami moczopędnymi i żółciowymi, ale także doskonałym źródłem witamin, w szczególności witamin C, E, PP. Młode liście należy zebrać, włożyć do papierowej torby, przynieść do domu, rozłożyć na papierze na równej warstwie, mieszać od czasu do czasu, a gdy są suche, umieścić je w szczelnie zamkniętym słoju.

Awokado jest jedną z najstarszych roślin owocowych w Ameryce Środkowej, Indianie uprawiali ją nawet wtedy, gdy Europejczycy nie odkryli Nowego Świata. Awokado, daleki krewny dobrze znanego laura, to duże, szybko rosnące drzewo rodzaju Perseus, które obejmuje około półtora stada gatunków. Ale spośród wszystkich tych gatunków tylko amerykańskie awokado (Perseusz amerykański) stało się rośliną owocową. Liście awokado są proste, roślina rośnie tak szybko, że może rosnąć o metr lub więcej w ciągu roku. Awokado żyją w szerokim zakresie warunków i istnieją subtropikalne i tropikalne formy tej rośliny. Awokado jest czasami nazywane gruszkami aligatora, gruszki są w formie, a aligaty są takie, że skóra jest podobna do skóry krokodyla. To absolutnie zdumiewający owoc, na świecie jest bardzo mało roślin, których owoce mogą się kłócić z awokado o wartości odżywcze. Owoce zawierają od 20 do 35% tłuszczu, tłuszczu roślinnego, który jest łatwo przyswajany przez organizm, przy tej okazji awokado zostało włączone do Księgi Rekordów Guinnessa. Ponadto, awokado nie zawierają prawie żadnych węglowodanów w owocach, co oznacza, że awokado należy włączyć do diety diabetyków, aw awokado są bardzo bogate w witaminy, a zestaw jest wspaniały - A, B, C, E i co najmniej luksusowy zestaw pierwiastków śladowych.

Siła czosnku pochodzi od allicyny. Allicin jest znany ze swoich właściwości antybakteryjnych, przeciwdrobnoustrojowych i przeciwgrzybiczych, a także jest silnym przeciwutleniaczem. Jedząc 2 - 3 ząbki czosnku dziennie, osoba wzmacnia ogólny stan swojego zdrowia. Czosnek rozrzedza krew i zapobiega blokowaniu naczyń krwionośnych.
Jako środek leczniczy, czosnek jest stosowany w wielu chorobach: ropne rany, wrzody, choroby żołądkowo-jelitowe, szkorbut, ból gardła, nadciśnienie, kamienie pęcherza i nerek, obrzęki, przeziębienia, robaki, malaria, bezsenność, różnego rodzaju zatrucia.
Fytoncydy czosnku zmniejszają aktywność niektórych enzymów nowotworowych. Czosnek jest również skuteczny w leczeniu ciężkich postaci miażdżycy.
Aby pozbyć się odcisków i brodawek, możesz przygotować maść pokruszonego czosnku ze smalcem (1: 1). Sok z czosnku służy również do wzmocnienia i wzrostu włosów.
W leczeniu stwardnienia naczyń mózgowych i osteochondrozy można wykonać tę infuzję: zetrzeć jedną cytrynę (ze skórką) i jedno ząbek czosnku, wlać jeden litr ciepłej przegotowanej wody, przepuścić tę mieszaninę przez dwa dni w ciemnym, szczelnie zamkniętym pojemniku; weź jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie.

Co powiesz o roślinie, która wyostrza smak, słuch, wzrok i co najważniejsze - wyostrza intelekt? Powiedziałbyś, że to prawdziwy cud. Mimo to, nawet w czasach starożytnych, lekarze wiedzieli, że taka roślina jest nazywana imbirem.

Kłącze tej rośliny jest bardzo dziwne i wygląda jak bulwy urosły razem. I tu i tam, gdzie rośnie imbir - w Indiach i ogólnie w Azji południowo-wschodniej, wiadomo, że imbir jest narzędziem, które zwiększa apetyt. Dlatego dla Europejczyków imbir jest przede wszystkim przyprawą. Ponadto wiadomo, że imbir jest narzędziem, które zwiększa ruchliwość przewodu żołądkowo-jelitowego, ale wiedzą także azjatyccy lekarze i przez wiele tysięcy lat nauczyli się imbiru, że imbir jest narzędziem, które wzmacnia obronę immunologiczną organizmu. dlatego ci, którzy chorują często i przez długi czas, a także dzieci i dorośli, aby włączyć do diety imbir jest koniecznością.

Czy mogę trzymać trujące rośliny w domu? Oczywiście TAK! A opinia, że trująca roślina żyje w tym samym pokoju, co my, może nam zaszkodzić, jest całkowicie błędna. Nie, wręcz przeciwnie, rośliny te przynoszą nam korzyści, wiele z nich uwalnia substancje użyteczne do atmosfery, absorbuje z nich szkodliwe substancje i na pewno wytwarza tlen. Ale jeśli wiemy, kosztem tego, co roślina jest trująca, wtedy może być stosowana jako lek, cyklamen jest wśród trujących, ale pięknych roślin.

Cyklamen to prawdziwa radość północy. Oczywiście, ta wspaniała roślina kwitnie od późnej jesieni do wiosny. Cyklamen od dawna przyciąga uwagę, pierwsza wzmianka o uprawianiu cyklamenu jako rośliny doniczkowej pochodzi z 1731 roku. Od tego czasu wiele odmian cyklamenu powstało w sposób naturalny, ale wszystkie łączy jedno ogólne wymaganie. Jak często odwiedzamy kogoś i przynosimy cyklameny jako prezent lub przychodzimy do nas i dajemy taki kwiatek. Ale prawie zawsze ten kwiat jest jednorazowy, po blaknięciu umiera. A więc jak przedłużyć cyklameny i sprawić, aby zamieszkał w naszym domu przez wiele lat? Nie jest to trudne, ponieważ musisz spełnić kilka warunków. Po pierwsze: cyklamen nie lubi ciepłego powietrza, temperatura powietrza nie powinna przekraczać 12-15 ° C, więc roślinę należy trzymać przy oknie w pobliżu szyby; po drugie: wymaga światła; Po trzecie: cyklameny wodne powinny być bardzo ostrożne, ponieważ jeśli woda dostanie się do środka bulwy, wtedy podstawa liści zgnije, aw każdym razie młode pąki nie pojawią się, i nie tylko nie uratujesz tej rośliny na przyszłość, ale nawet jej nie dokończysz .