Wiciokrzew ( Lonicera ) - nazwa rodzajowa kilku gatunków wieloletnich krzewów należących do rodziny wiciokrzew (Loniceraceae). Wcześniej wiciokrzew został przypisany do rodziny Maslinovye (Oleaceae), ale później większość gatunków zidentyfikowano w oddzielnej grupie. Jednak w przypadku niektórych gatunków nadal nie ma jednoznacznej opinii, np. Wiciokrzew wiciokrzew (Lonicera caprifolium) jest klasyfikowany przez wiele klasyfikatorów jako oliwki.

"Do krainy okruchów - z krainy ciast" - to popularne przysłowie odnosi się do rzepy, która od dawna była niemal jedynym dostępnym produktem w Rosji dla najbiedniejszych grup ludności. Parzona rzepa - proste danie (z tego wychodziło "prostsze niż parzone rzepy") - prawie zawsze było zawarte w diecie ubogich.

Actinidia jest stosunkowo rzadkim gościem w naszych ogrodach, ale dzięki wysiłkom promotorów roślin ogrodnicy-amatorzy coraz częściej się do niej zwracają. W przeciwieństwie do kiwi (ta kultura należy również do rodziny Actinidian - Actinidiaceae ), dzikie gatunki mają godną pozazdroszczenia zimotrwalość i są zdolne do wzrostu w jednym miejscu przez wiele lat. Actinidia może być stosowana do dekoracji budynków gospodarczych, w organizacji altan i innych elementów krajobrazu.

W rodzaju Hawthorn występuje ponad 150 gatunków - połowa z nich jest uprawiana. Najbardziej badane gatunki są używane w medycynie naukowej: Hawthorn blood-red ( Crataegus sanguinea ) i Hawthorn Oxynotus ( Crataegus oxyacantha ). Owoce głogu (po łacinie Crataegi fructus ) sprzedawane są w sieci aptek bez recepty. Dzięki staraniom hodowców uzyskano gatunki odmian tej rośliny, które różnią się od dzikich roślin dużymi jagodami o małych kościach, co czyni je cennymi dla przemysłu spożywczego.

Marchew (imię łacińskie - Daucus sativus ) - jedna z głównych upraw, której wartość jest trudna do przeszacowania. Warzywa korzeniowe marchwi są szeroko stosowane w gotowaniu do przygotowywania różnych potraw i przypraw. Nasiona marchwi stosuje się w medycynie - z których ekstrahuje się sumę substancji biologicznie czynnych, zwaną daukarinem (z łacińskiej nazwy kultury). Topy z marchwi są zwykle używane do karmienia zwierząt - króliki, świnie, kozy jedzą to dobrze. Niewiele osób wie, że w czasach starożytnych nasi przodkowie używali marchewki do jedzenia. Nawiasem mówiąc, to samo stało się z burakami, ziemniakami i innymi warzywami korzeniowymi, ale dzięki tym ciekawostkom odkryto korzystne właściwości wielu roślin spożywczych - wierzchołki marchwi nie są wyjątkiem.

O uzdrawiającej sile jałowca wiadomo było na długo przed narodzinami medycyny. Starożytni ludzie zauważyli, że chore i osłabione zwierzęta opuszczają stado i przechodzą na emeryturę w leśnych zaroślach - tam gdzie rośnie jałowiec. Po jakimś czasie zwierzę odzyskuje i wraca do plemienia. Wtedy starożytni ludzie zaczęli działać w podobny sposób: wyrzucili beznadziejnie chorych ze społeczności i osiedlili się w leśnych dziczy. Starożytni ludzie, oczywiście, nie wiedzieli nic o olejek jałowcowy, który ma właściwości bakteriobójcze, dlatego magiczne cechy zostały przypisane do rośliny.

O leczniczych właściwościach brzozy znana jest od początku narodzin medycyny, jako nauka. Sok brzozowy , pąki i liście są wymienione w rejestrze surowców leczniczych w wielu krajach na całym świecie. Węgiel aktywowany pozyskiwany jest z drewna brzozowego, smoły z kory, a nawet pasożytniczego grzyba - chaga - wszystko to stosuje się w medycynie. Poza tradycyjnymi surowcami leczniczymi, uzdrowiciele ludowi stosują również "egzotyczne" gatunki, na przykład kolczyki brzozy - zostaną one omówione w proponowanym materiale.