Kasztanowiec , którego ojczyzną jest Półwysep Bałkański, można znaleźć w prawie każdym mieście lub przydrożnym pasie leśnym. Kwiaty kasztanowca są szczególnie imponujące i jest to jeden z powodów jego wykorzystania w projektowaniu krajobrazu. Oprócz dekoracji, kasztanowiec stał się uzdrowicielem roślin o właściwościach leczniczych. Kasztan jest szczególnie ceniony w tradycyjnej medycynie i chociaż nie jest to fabryka farmaceutyczna w Rosji, jest wykorzystywany przez przemysł farmaceutyczny do produkcji wielu leków. W niektórych krajach, na przykład w Bułgarii, kasztan klasyfikowany jest jako roślina farmakopealna. W rzeczywistości Bułgaria i Niemcy są największymi eksporterami leków na bazie kasztanów.

Zapachu piołunu nie można pomylić z niczym! Jakie skojarzenia wywołuje ten zapach? Dla niektórych osób - niekończące się stepy, a niektórzy nawet odczuwają gorycz absyntu w ustach, lub przypominają woń wermutu. Dla zwolenników akupunktury piołun jest jednym ze sposobów ekspozycji na ciepło w punktach akupunkturowych (kauteryzacja z użyciem papierosów z piołunem lekarskim). Rolnicy mają kontrowersyjną postawę wobec piołunu: z jednej strony można go uznać za chwast , z drugiej - za środek zwalczania szkodników upraw ogrodowych i ogrodowych. W hodowlach żywych piołun jest doskonałą paszą dla zwierząt gospodarskich, środkiem do pozbycia się pasożytów (straszy pcheł i wszy).

Babka to roślina, którą nawet dziecko rozpoznaje od tysiąca innych. Gdyby ktoś został ranny, a my intuicyjnie zaczęliśmy szukać liści babki. Banany są nieodzownymi satelitami dróg i ścieżek, stąd nazwa rośliny (jedno ze znaczeń łacińskiego słowa planta - stopa, podeszwa). Ogólnie rzecz biorąc, babka jest wiernym towarzyszem ludzkim, ponieważ dzięki nam udało mu się osiąść, opanować nowe terytoria. Nasiona babki lancetowatej przylegają do podeszew, a tym samym są przenoszone na duże odległości. Dotyczy to babki głównej (Plantago major). W stepie często można spotkać babki lancetowatej (Plantago lanceolata), której działanie farmakologiczne różni się nieco od dużego babki.

W czasie istnienia ludzkości ludzie nie tylko oswoili zwierzęta i hodowali dziką florę, ale także nauczyli się używać wielu gatunków grzybów i mikroorganizmów, które obejmują również grzyby herbaciane. Medusomitset (nazwa ta jest znana w kręgach naukowych), w rzeczywistości jest typowym przedstawicielem symbiozy kilku organizmów żywych, mianowicie grzyba (a dokładniej kolonii grzybów) i bakterii. W naturze ten organizm nie został jeszcze odkryty, więc historia jego powstania jest przerośnięta legendami i niewiarygodnymi plotkami.

Wielu z nas zna wyrażenie "przylgnęło jak bur". Nasiona wielu roślin przylegają do ubrań, a smalec jest leczniczy, a seria jest trzykrotna , ale popularne powiedzenie pochodzi od łopianu, który jest również nazywany łopianem. A wszystko z powodu tego, że kubki - niezastąpione towarzysze człowieka, i zwykle osadzone w zarośniętych miejscach, wysypiskach, a nawet w samym domu "powstanie".

Siedlisko naturalnego środowiska glistnika jest bardzo rozległe, więc trudno spotkać kogoś, kto nie zna tej rośliny. Glistnik jest częstym gościem w ogrodach przydomowych i trzeba z nim walczyć, a także z chwastami. Ale glistnik świadomie wykazuje taką natarczywość, ponieważ roślina ta jest prawdziwym naturalnym uzdrowicielem, a lecznicze właściwości "jaskółki trawy" - jak to często określają ludzie - nasi przodkowie używali od niepamiętnych czasów. Istnieje przekonanie, że jaskółki zbierają glistnika, by leczyć ich niewidome pisklęta.

Trudno jest znaleźć człowieka, który nie wie, jak wygląda ziele tymianku (Thymus serpyllum). Praktyczne zastosowanie tymianku jest znane od czasów starożytnych i związane jest z kulturowymi i religijnymi tradycjami wielu narodów. Korzystne właściwości tymianku znane były na długo przed narodzinami nauk medycznych - rzymscy żołnierze często brali suszoną trawę na wyprawach kempingowych i przygotowywali z niej orzeźwiający napój, a także używali kąpieli. Tymianek nie był mniej popularny wśród Greków. Według historyków, tymianek używał nawet faraonów do czcionki.